උතුරු මිතුරු යුගයේ සංඛේතය යාල් දේවි

බ්ලොග් එක පටන් අරගෙන සෑහෙන කාලයක් ගතවුනත් මගේ ප්‍රියතම දෙයක් ගැන කිසිවක් ලියන්න බැරිවුණා.පින්තුරේ දැක්ක ගමන් තේරුම් ගන්න පුළුවන්නේ.ඒ තමයි කෝච්චි.ඉතින් මං මේ ගැන නොලිව්වට අපේ බ්ලොග් අවකාශේ යාළුවෝ කිහිප දෙනෙක්ම මේ ගැනම බ්ලොග් ලියන අය ඉන්නවනේ,කොහොමවුනත් මාත් පුලුපුලුවන් හැටියට දන්නා හොයාගත්තදෙයක් කොටලා දාන්න හිතුවා.අද කියන්න යන්නේ "යාල් දේවිය" ගැන.ඇත්තටම නම ඇහෙනකොට කෝච්චියකට වඩා දෙයක් හිතට එනවා නේද?මං මේ වෙනකොට මගේ කාර් කට්ටෙන් හරි බස් එකේ හරි ලංකාවේ සෑම තැනකම කරක්ගහලා තියෙනවා.ඒත් තාම මන්නාරමටවත් යාපනේටවත් ගිහින් නැහැ.වාසනාවක් තිබුනොත් කෝච්චියෙන්ම ඒ තැන්වලට යන්න තමයි මං හිතාන ඉන්නේ.

කොහොමවුනත් මාතෘකාවට බහිමුකො.ඉතින් පොත් පතේ සදහන් විදිහට යාල් දේවිගේ ආරම්භය වෙලා තියෙන්නේ 1956 අප්‍රේල් 23 වෙනිදා.ඇය තනිවම නෙමෙයි මේ ලෝකෙට බිහිවෙලා තියෙන්නේ.ඇගේ නිවුන් සහෝයුරියන් වන රුහුණු කුමාරි සහ උඩරට මැණිකෙත් එක්කයි.

මේවයේ කාලසටහන් හදලා තියෙන්නෙත් හරිම අපූරු විදිහට,ඒ කියන්නේ උදේ කෑම කාල මාතරින් රුහුණට නගින මගියෙකුට රෑ කෑමට යාපනේ යන්න පුළුවන් විදිහටයි ඒවා පෙළ ගස්වලා තිබුනේ.

කොළඹ සිට කි මී 409 ක දුරක් ගෙවා කන්කසන්තුරේට ලගාවුණු යාල්දේවිය එකල දීර්ගතම දුමරිය ගමනට හිමිකම් කිව්වා.නැවත්තුවෙත් රාගම,පොල්ගහවෙල,කුරුණෑගල,මහව හන්දිය,අනුරාධපුර,මැදවච්චිය,වවුනියා,අලිමංකඩ,යාපනය සහ කන්කසන්තුරයෙයි විතරයි.සුද්දන් උතුරු දුම්රිය මග තනවන්නත් හේතුවුණු කාරණයක් තියෙනවා.ඒ තමයි ලංකාවේ අනිත් පළාත්වලින් වෙන්ව හුදකලාව පිහිටි යාපනය ලංකාවේ අනිත් පෙදෙස් සමග සම්බන්ධ කර එක.ඉතින් ඒ කාරණේ මේ දුම්රිය මගෙන් හොදින්ම ඉටුවුනා.එකල නගරාන්තර දුම්රිය සාමන්යෙන් පැය 6 කින් විතර කොලබ සිට යාපනයට ගිහින් තියෙනවා.ඉතින් අපේ රටේ හිටපු ත්‍රස්තවාදීනුත් දැක්කා මේ දුම්රිය මග තියෙනකම් නම් තමන්ගේ අරමුණු ඉෂ්ට කරගන්න බැරිබව.ඒක නිසා තැනින් තැන වරින් වර බෝම්බ අටවලා දුම්රිය ගමනාගමයට බාදා ඇතිකළා.මෙතනින් ප්‍රදානම සිදුවීම වුනේ 1985 ජනවාරි 19 වෙනිදා ,එදා අත්වූ ප්‍රහාරයෙන් සාමාන්‍ය වැසියන් සියගනනකුත් හමුදා සාමාජිකයින් 28 දෙනෙකුත් මරුමුවට පත්වුනා.ඉතින් කොහොමහරි මේ නිසා යාල් දේවියගේ ගමනත් 1990 ඉදලා වව්නියාවට සීමාවුනා.

උතුරු දුම්රිය මාර්ගය ඇතිවුණු හැටිත් ලංකාවේ අනිත් දුම්රිය මාර්ගවලට වඩා වෙනස්.හැම දුම්රිය මාර්ගයක්ම වගේ පටන් අරගෙන තියෙන්නේ කොලබ සිටයි.වරින් වර දික්කරමින් තමයි ඒ දුම්රිය මාර්ගයන් ගොඩ නැගිලා තියෙන්නේ.හැබැයි උතුරු දුම්රිය මාර්ගය කොලබ පැත්තෙන් මෙන්ම යාපනය පැත්තෙනුත් ඉදිකිරීම් වෙලා තියෙනවා.ඒ මෙහෙමයි බ්‍රිතාන්‍යන් විසින් 1877 දි උතරු දුම්රිය මාර්ගය ගොඩ නැංවීම පිළිබද කොමිසමක් පත් කරලා තියෙනවා.ඒකෙන් යෝජනා කරලා තියෙනවා පොල්ගහවෙල සිට යාපනයට දුම්රිය මගක් තැනිය යුතුයි කියලා.

ඒ අනුව 1891 සිට 1893 දක්වා පොල්ගහවෙල සිට කුරුණෑගලට දුම්රිය මග තනා තියෙනවා.ටික කලක් වැඩ නැවතී තිබී 1903 දී අනුරාධපුරය දක්වා වැඩ අරාබී තිබෙනවා.ඒ අතරම 1902 දී කන්කසන්තුරේ සියට චාවකචේරි දක්වාත් පලෙයි දක්වාත් දුම්රිය මග තනන්නට පටන්ගෙන තිබෙනවා.ඉන් පසු පලෙයි සිට අනුරාධපුරය දක්වා දුම්රියමග තනා තිබෙනවා.1912 දී මන්නාරම් පාලමත් තනා එම දුම්රිය මගෙත් වැඩ නිමකර තිබෙනවා.ඉන්පසු ඉන්දු ශ්‍රී ලාංකික ඒකාබද්ධ දුම්රිය සේවය ආරම්භ වී තිබෙනවා.

ආ....කියන්න අමතක වුනානේ කදුකරයේ වැඩකරන්න එන ඉන්දීය කම්කරුවන්ගෙන් කොලරාව වැනි රෝග උතරු කරයේ ජනතාවට බෝවීම වැලක්වීමටත් සුද්දන් මේ දුම්රිය මග යොදාගත්තා.කෙසේවෙතත් දැන් අමිහිරි යුධ මතකයෙන් පසුව දැන්  නැවතත් උතුරු දුම්රිය මගේ වැඩ ඇරබී තියෙනවා.දැනට ඕමන්ත දක්වා දුම්රිය මග තනා අවසන්.හැබැයි තවත් හදන්න ගොඩක් තියෙනවා.

කොහොමවුනත් අපි ප්‍රාර්ථනා කරමු අපි වාසනාවත්තවෙයි කියලා ඉක්මනටම යාල්දේවියේ නැගලා යාපනේ යන්න.මොකද වෙනත් දුම්රියන් වගේ නෙමෙයි යාල්දේවිය කියන්නේ සංස්කෘතීන් දෙකක් අතර තානාපතිවරයෙක්.දකුණේ කළු දොදොල් උතුරට අරන් ගිය සහ උතුරේ කර්තකොලොම්බන් අඹ දකුණට ගෙනාපු වෙළෙන්දෙක්.ඔක්කොටම වඩා අනවබෝධයෙන් සිටින දෙදෙනෙක් අතර සාම දූතයෙක්.පල්ලෙහායින් තියෙන රූපරචනාව බලන්නකෝ.මං කිව්වා කතාව ඔයාලට තේරේවි....





ඒ වගේම මේ දැන්වීමත් මතක ඇතිනේ.......

උතුරු මිතුරු වැඩසටහන දැනට නැවතී ඇතත් යාල් දේවිය නම් උතුරු මිතුරියගේ ආගමනය අපි සැවොම ආදරයෙන් බලා සිටින බවත් කියන්නම ඕනා....

චායාරුප සහ තොරතුරු
http://www.slrfc.org/2008/12/05/yaal-devi-the-queen-of-express-trains
http://en.wikipedia.org/wiki/Yal_Devi