යකා බාස්ගේ කතා වස්තුව - Going Solo 8

කොහොම කොහොමහරි අලුත් තැන ජීවිතෙත් පටන්ගන්න වුනා.හැබැයි ඉතින් සමහර දේවල් අපහසුවුනා වගේම සමහර දේවල් ඉස්සරට වඩා පහසුවුනා.මං කලින් කිව්වනේ අලුත් තැන තිබ්බේ අපේ සබ්බ්‍රාන්ච් එකක් කියල.ඉතින් ඒ හින්දම සේවකයින් දෙන්නෙයි ආරක්ෂක මහත්තයයි විතරයි රාජකාරි කෙරුවේ.පහසුකම් එහෙමත් සෑහෙන්න අඩුවෙන් තමයි තිබුනේ.හැබැයි තනියම හිතලා මතලා වැඩකරන්න නිදහසනම් ලැබුනා.

පහසුකම් අතින් කිව්වම ඉස්සෙල්ලම මතක්වුනේ කරන්ට් එක ගැන.ඕයි කාලේ ඒ පැත්තේ නිතරම කරන්ට් එක යනවා.ඉතින් ඒ වෙලාවට කරන්ට් එක ඉක්මනට එනවද නැත්ද කියලා බලං ඉන්න එක තම ගොඩක් වෙලාවට කරන්නේ.ඉක්මනට කරන්ට් එක ආපහු ආවොත් ගොඩ.නැත්නම් ඉතින් සදා සොත්ති තමා.එහෙම කිව්වට අපේ බ්‍රාන්ච් එකේ ජෙනරෙටරෙකුත් තිබ්බා.ඒක හැබැයි සුද්දෝ ලංකාව අතැරලා ගියපු කාලේ එකක්.ඩීසල් ජෙනියක්.හැබැයි ඔටෝ ස්ටාර්ට් වෙන්නේ නම් නෑ.ලෑන් මාස්ටරේ වගේ අතින් කරකෝලා තමයි ඉස්ටාට් කරන්න ඕන.හැබැයි ඉතින් මෙලෝ පුතෙකුටනම් ලේසියෙන් ඕක ඉස්ටාට් කරන්න බෑ.අපිට ඕක හැමදාම ඉස්ටාට් කරලා දුන්නේ බැංකුවට එහා පැත්තේ හෝටලේ මල්ලි.මිනිහා ඇගේ වීරිය ඔක්කොම දාලා හයියෙන් හය්යෙන් පුලිය කරකෝලා එකපාරටම හැන්ඩ්ල් එක අහකට ගන්න දස්සයා.වැඩේ තියෙන්නේ උගේ උජාරු කමට ඌ මට ඕක කියලා දුන්නේ නෑ හරියට.ඒක නිසා පරඩල වගේ හිටපු මට ඕක කවදාවත් ඉස්ටාට් කොරගන්න හම්බුනේ නෑ.

දවසක් උදේම කරන්ට් එක කපලා තිබ්බා.එදා දවසම කරන්ට් එන්නේ නෑ කියලත් කලින් දන්නල තිබ්බේ.අපේ කරුමෙට හෝටලෙත් වහලා ඒකෙ මල්ලිත් කොහෙද ගිහින්.දැන් ඉතින් මොන දෙය්යන්ට කියන්නද?මම කීප වතාවකම උත්සහ කොලත් ජෙනිය නෝ හෙල්ලුම්.ඉස්සරහ ත්‍රීවීල් පාර්ක්‌ එකේ මල්ලිලා කීප දෙනෙකුත් ට්‍රයි කොරාට උන්ටත් බැරිවුනා.කෝම හරි දැන් උදේ 9 විතර වෙන්නත් ඇවිත්.කොමහරි ගනුදෙනු කටයුතුත් කරන්න ඕන නිසා අනිත් අය්යා මට කිව්වා "මල්ලි යකා බාස්වත් ගෙන්නලා මේක ඉස්ටාට් කොරගම්මු" කියලා.

කවුද අය්යේ යකා බාස් කියන්නේ? මම ඇහුවා.

මල්ලි මොනරාගල පැත්තට පයින් ටිකක් දුර යනකොට වමතට තියෙන තුරු පාරේ පොඩි ගැරේජ් එකක් තියෙනවා.ඒකෙ තමයි යකා බාස් ඉන්නේ.මිනිහා තමයි මේ මගුල කැඩුන වෙලාවට හැමදාම ගොඩ දැම්මේ.

මමත් ඉතින් එලියට බැහැලා මොනරාගල පැත්තට පොඩ්ඩක් ඇවිදගෙන යනකොට අර අතුරු පාර තිබ්බා.මං ඒ පාරට හැරුණත් එක්කම ඒ පාරේ ඇවිදගෙන ආපු මනුස්සයෙක් ඉස්සරහට හම්බුනා.මමත් බෝම විනීතව...

මහත්තයා...අර යකා බාස් ගේ ගැරේජ් එක තියෙන්නේ මේ පාරේද?

"මොකක්"

අර යකාබාස් උන්නැහේගේ ගැරේජ් එක තියෙන්නේ මේ පාරේද කියල ඇහැව්වේ 

"මේ මාත්තය....මයෙන් මුකුත් අහගන්න එපා.අරිද?ඒ මං තමයි"

හප්පේ...මේ යකාගේ මූණ දැක්කම නමේ වරදක් නෑ නේද කියල මට හිතුනා.නියම "යකා"

අනේ සමාවෙන්න...මං මේ බැංකුවෙන්..අපේ ජෙනිය ඉස්ටාට් වෙන්නේ නෑ,පොඩ්ඩක් බලල දෙන්න පුලුවන්ද?

මාත්තය බැංකුවට අලුතෙන්ද ආවේ?මයේ නම චන්ද්‍රසිරි.මං නැති තැන අර නම කිව්වට කමක් නෑ.අරිද?කෝ යන්කො බාන්ඩ.බැංකුවේ වැඩක් කිව්වම බෑ කියන්න බෑනේ ඉතින්.

ඔන්‍න‍ එතකොට තමයි මගේ අගට ලේ ටිකක් ඉනුවේ.කෝම හරි යකාබාස් මාත් එක්කම බැංකුවට ආවා.ඇවිත් ඉතින් ජෙනිය ලග මජං ගොඩේ දන ගහගෙන ජෙනිය පරීක්සා කොරා.

"මේකේ ඇති අවුලක් නෑ.ඉන්න මං ඉස්ටාට් කොරලා දෙන්නන් "

කියල මෑන්ස් එක පාරින්ම ජෙනිය ඉස්ටාට් කොලා.

"මට ඉතින් හැම තිස්සෙම මෙතෙන්ට දුවගෙන් එන්න බෑනේ.මාත්තයත් මේක පූදුවෙන්න"කියලා මිනිහා මගේ අතට හැන්ඩ්ල් එක දුන්නා.මාත් කීප වතාවක්ම ට්‍රයි කොරත් ජෙනිය සුපුරුදු විදිහටම නෝ හෙල්ලුම්

"ඕම කරලා හරියන්නේ නෑ මාත්තය.හැන්ඩ්ල් එක කරකෝණ ගමන් මේ පොඩි චෝක් කෑල්ල උඩට කරල අල්ලගන්න ඕන.හැන්ඩ්ල් එක ගන්නවත් එක්කම මේක ආතාරින්න.එතකොට අරි....කඩේ මලයා මෙතක් මට කියලනොදීපු "ගුරු මුෂ්ටිය" යකාබාස් උන්නැහේ එක දවසින්ම මට කියලා දුන්න.ඊලග පාරේදී එක සැරේම ජෙනිය ඉස්ටාට් කොරන්න මට පුළුවන් වුනා.

"මරුනේ මාත්තය..."

කියල එක පාරටම යකා බාස් උන්නගේ මගේ පිටට ගැහුවා.මිනිහගේ අතේ ඇඟිලි පහේම මජං පාර මගේ සුදු පාට ෂර්ට් එකේ.ඒක දැකලා මිනිහට තවත් හිනා....මටනම් යස්ස කේන්තියක් ආවා.කොමහරි එදා වැඩකරෙත් බැංකුව ගාව රෙදිකඩේන් ෂර්ට් එකක් ගෙනත් ඇදගෙන.

කෝම හරි එයින් පස්සේ "යකා බාස්" මගේ හොදම යාලුවෙක් වුනා.හැමදාම හවසට ගැරේජ් එකේ වැඩ ඉවරකරලා බාර් එක පැත්තට යන ගමන් බැංකුවටත් ගොඩවෙලායන්න යකාබාස් උන්නැහේ අමතක කලේ නෑ.ඔහොම ටික දවසක් යනකොට මගේ කීමට බැංකු පොතකුත් ඇරලා හැමදාම කීයක්‌ හරි දාන්නත් මෑන්ස් පුරුදු වුනා.හැබයි ඉතින් වැඩ නැතිවුණා දවසට හවසට ඇවිත් පොතෙන් සල්ලි අරන් යන්නත් ඒ වගේම පුරුදුවුනා.කෝම වුනත් එදා වගේම හැමදාමත් අපේ ජෙනිය කැඩුණු වෙලාවට අපිට පිහිට වුනේ "යකාබාස්" උන්නැහේ තමයි.

මං එහෙං මාරුවෙලා එන දවසෙත් බැංකුවට ඇවිත් බෝම හොදින් ගොඩක් වෙලා කතාකරලා තමයි මෑන්ස් ගියේ.මනුස්සයෙක්ගේ පිටින් ස්වභාවය හෝ හැසීරීම ගැන දැකලා මනුස්සයෙක් ගැන තීරණේ කරන එක කොච්චර වැරදිද කියන අපූරු පාඩම මං මගේ ජීවිතේට එකතුකරගත්තේ "යකාබාස්" උන්නැහේ ආස්සරේ කිරීමෙන්.

එහෙදී මට මුණගැහුණු තවත් අය සහ සිද්දි සමගින් ඊලඟ කොටසින් හම්බෙමු.

ටටා.