ගුණේගේ ඇඟට වැටුණු කරුමේ සහ තවත් පොළොන් කතා - Going solo 4

කස්ටියම ආසාවෙන් මගේ Going solo කතා පෙළ කියවන බව පේනවා.ඒක නිසා මේක දිගටම ඇදගෙන යන්න ඕන කියලා මට හිතුනා.මෙහෙම රස්සාව කරගෙන ඉන්නකොට අපිට හතුරුකම් කරන්න ආපු කස්ටියක් ගැනයි අද කියන්න යන්නේ.වෙණ කවුරුවත් නෙවි ඔය උඩ තියෙන පින්තුරේ ඉන්න කස්ටිය ගැන.

අපි හිටපු පැත්තේ මෙයාලගෙන්නම් අඩුවක් තිබුනේ නෑ.ඒක ඔයවගේ පැතිවල හිටපු dude,කෙන්ජි එහෙමත් දන්නවා ඇතිනේ.උදේ වැඩට යනකොට පාරපුරාම ස්ටිකර් ගැහුවා වගේ දෙතුන් දෙනෙක් අවසන් ගමන් ගිහින් ඉන්නවමයි.එහෙම වෙන්නේ රෑ කාලෙටත් තාරපාර රස්නේ නිසා පොලොඟු පාරට එනවා.එතකොට ඉතින් ලොකු වාහනේකට අහුවුනොත් ඉතින් සෙත්තපෝච්චි තමා.හැබැයි ඉතින් රබර් කෑලි වගේ නිසා පොඩි ත්‍රී වීල් ,ලෑන් මාස්ටර් වලට අහුවුනාටනම් මැරෙන්නේ නැති වුනුත් ඉන්නවා.කොහොමවුනත් කතාවට එමුකො.

බැංකුවල වැඩකරන අපි කොහොමත් ගෙදර එද්දී රෑ වෙනවා.ඒක ඉතින් ඔයාලා දන්නවා ඇතිනේ.3 ට 4 ට කස්ටමර්ලට දොර වැහුවට ඊට පස්සේ කරන්න දහසක් රාජකාරී තියෙනවා.විශේෂයෙන්ම දැනට වඩා ඒ කාලේ ඔක්කොම කොම්පීටර් කරලා නොතිබුණු නිසා හවසට කාලය යනවා වැඩියි.දවසේ ගනුදෙනු ඔක්කොම බැලන්ස් කරලා තමයි අපි එලියට බහින්නේ.එතකොට ඉතින් රෑ 8 ,9 වෙන වෙලාවලුත් තියෙනවා.ඔන්න ඔහොම දවසක අපි වැඩ ඇරිලා චමරියට යන්න පාරට බැස්සා.අපේ කා.කා.ස වුනු ගුණේත් ගෙදර යන්න අපිට ටිකක් ඉස්සරහින් ගමන්ගත්තා.අපි කොහොමත් ඒ පැතිවල ඉදිද්දී කස්ටමර්ලා ඉන්න වෙලාවට විතරයි සපත්තු එහෙම දාගෙන ඉන්නේ.විශේෂයෙන්ම ඒ කාලේ ඒ .සී කරලා එහෙම නොතිබුණු නිසා හවස් වෙද්දී සපත්තු දෙක ගලෝලා සෙරෙප්පු දෙකක් දාගෙන තමයි වැඩකරන්නේ.ගෙදර/චමරියට යන්නෙත් ඒ සෙරෙප්පු දෙක පිටින්.උදේට එනකොටත් සෙරෙප්පු දෙක දාගෙන ඇවිත් බැංකුවේ තියෙන සපත්තු දෙක දාගෙන වැඩකරනවා.

ඔන්න ඔහොම තමයි ගුණේත් හිටියේ.අපි මෙහෙම පාරේ අයිනේ යනකොට අපේ කනගාවින් වගේ උක්ගස් පටෝගත්තු ලොරියක් ගියා.ඒ වෙනකොට හිඟුරාන එහෙම වහලා නිසා ඒ පැත්තෙනුත් එන උක්ගස් ලොරි එන්නෙත් පැල්වත්තේ පැක්ටේරියට.ලොරිය ගුණේ පහුකරගෙන ගියා විතරයි.ගුණේ මහා හයියෙන් "බුදු අම්මෝ" කියාගෙනම බිම වැටුනා.අපි හිතුවේ ගුණේ ලොරියට හැප්පුනා තමයි කියලා.අපි හයියෙන් ගුණේ ගාවට දුවලා ගියා.මිනිහා කකුල බදාගෙන කෑ ගහනවා.

'මොකක්ද ගුණේ වුනේ? කකුල ලොරියට යටවුනාද ?

ගුණේ - මහත්තයෝ විගහට මාව ඉස්පිරිතාලෙට ගෙනියන්න.

අපිත් ටක්ගාලා පාරේ යන ත්‍රී වීල් එකක් නවත්තගෙන මෑන්ව ඉසිප්රිතාලෙට එක්ක ගියා.යන අතරතුරේ ගුණේම කලිසම ඉරලා රෙදි පටියකින් කකුල දනිස්සට පල්ලෙහින් හයියෙන් ගැටගහ ගත්තා.

ඉස්පිරිතාලෙට ගිහින් ප්‍රතිකාර කරාට පස්සේ තමා ගුණේ හරියටම වෙච්චි දේ අපිට කිව්වේ.උක්ගස් ලොරිය ගුණේ ගාවින් යද්දී ඒකෙ උක්ගස් අතරේ හිටපු තඩි පොලගෙක් ගුණේගේ ඇඟට වැටිලා තියෙනවා.වාසනාවකට වගේ පොළඟා ගුණේගේ ඇගට දශ්ට කරන්න වෙලා නෑ.කකුල මුලට වැටුනම කකුලට තමයි දෂ්ට කරලා තියෙන්නේ.කොහොමවුනත් ගුණේ ඒ පැත්තේම කෙනෙක් නිසා මීට කලින් කීප වතාවක්ම පොලොඟු දෂ්ට කරලා තියෙනවා.ඒක නිසා ඒ වගේ වෙලාවක වැඩ කරන්න ඕන විදිහ ගුණේ දන්නවා.අපිට එහෙම වුනානම් පොළඟා දැකලම පන යනවා.ගුණේ කලබල වුනේ නැහැ.ඒක නිසා ඇඟේ ලේ ගමනය වේගවත්වුනේ නෑ.කොහොමත් ඔය පොළොන් සර්ප විස හදවතට ගියාම ලේ කැටිගැහෙනවලුනේ.දෂ්ට කරපු තැනට උඩින් කකුල හයියෙන් ගැටගැහුවෙත් ලේ ගමනය අඩු කරන්න.කොහොමත් ඒ පැතිවල ඉස්පිරිතාලවලත් ඔය ඕවාට අවශ්‍ය එන්නත් එහෙම ලේස්ති කොරලාම තියෙනවා.කොහොමවුනත් ගුණේට ආපහු වැඩට එන්න පණක් කදක් ලැබුනේ ඊට සති දෙකකට විතර පස්සේ.

උක්ගස් අතරේ ඔය පොලොඟු හරියට ඉන්නවා.උක්ගස් කපන අයනම් දැක්ක තැන කැත්තෙන්ම උක්ගස් කපන්නා වගේ උන් දෙකට කපලා දානවා.උක්ගස් කපලා මිටි බැඳලා බිමදාලා තියෙද්දී ඒවා අස්සටත් මුන් රිංගනවා.අන්න එහෙම හිටපු එකෙක් තමයි ගුණේගේ ඇගට වැටිලා තියෙන්නේ.ගුණේ කියනවා "කොහෙවත් යන කරුමයක් මගේ ඇඟට වැටුනා කියලා".ඒකත් ඇත්ත තමා..

මේ කියන කතාවනම් අපිට වෙච්ච වැඩක් නෙවි.අපේ අසල්වැසි බ්‍රාන්ච් එකක හවස වැඩ ඉවරවෙලා සල්ලි ටික සේප්පුවේ දාන්න සේප්පු කාමරේට ගිහින් තියෙනවා.සල්ලි මිටි සීල් තියන්න අපි පාවිච්චි කරන ලාකඩ අපි උණු කරගන්නේ හොට්ප්ලේට් එකක් උඩ තාච්චියක් තියලා.ඒකට ලාකඩ කෑලි දාලා උනුවුනාම මේස හැන්දකින් ටික ටික අවශ්‍ය තැන් වලට වක්කර වක්කර සීල් තියෙන එකයි කරන්නේ.ඔන්න මෙහෙම සල්ලි සීල් තියෙන කොට එකපාරටම මේසේ යටට පොළගෙක් ඇදෙනවා ඒ බ්‍රාන්ච් එකේ කා.කා.ස. මල්ලි දැකල තියෙනවා.පොලඟට ගහන්න ලඟපාත දේකුත් නැති නිසා මෑන්ස් කරලා තියෙන්නේ එකපාරටම අර ලාකඩ තාච්චිය පොළඟාගේ ඇගට හලලා.ඌ එතනම පරලෝසපත්වෙලා වෙලා තිබුනා.අපායේ ලෝදිය හැලියට දැම්මා වගේ තමයි ඉතින්.සමහර අය කියවනවානේ සර්පයන්ට ටයිල් උඩ ඇදෙන්න බෑ කියලා.අමුලික බොරුවක්.බැංකුවේ පිටිපස්සේ දොර අස්සෙන් තමයි අරූ ඇතුලට ඇදිලා තියෙන්නේ.අපේ චමරියටත් එක දවසක් මාපිලෙක් ආවා.

දැන් ඔන්න පොලොඟු නිසා මට වෙච්චි සිද්දි.ඔය වගේ වැඩ ඇරිලා රෑ වෙලා චමරියට යන දවසක මම තනියම ගියේ.රෑ වෙලා යද්දී පාර කළුවර නිසා මම පොඩි ටෝච් එකක් ගහගෙන යන්නේ.ඒත් කල්පනාවක ගියපු නිසා පාරේ හිටපු පොළඟාගේ ලගටම එනකල් මම දැක්කේ නෑ.මගේ ජීවිතේ දැකපු ලොකුම පොළඟා තමයි ඒ.ඌ දැන් දරණේ ගහගෙන මගේ පැත්තට ස්..ස්...ගාලා මහා හයියෙන් පිඹිනවා.ඌව දැක්ක ගමන් මට එකපාරටම මොකක් කරන්නද කියලා හිතාගන්න බැරුව ගියා.ආපහු හැරිලා දුවන්න හිතුනත් කකුල් දෙක ලොක්වෙලා වගේ.මං උගේ දිහා බලාගෙන ඌ මගේ දිහා බලාගෙන.මේ ටික කියන්න මෙච්චර වෙලා ගියත් මේ ඔක්කොම වෙන්න තප්පර දෙක තුනකට වඩා ගියේ නෑ.එකපාරටම තක්බීර්වෙලා වගේ හිටපු මගේ ඇඟේ වැදී නොවැදී ත්‍රී වීල් එකක් ඇවිත් අර පොළඟාව යටකරා.ඒකෙ හිටපු මල්ලි දනිපනිගලා ලී පොල්ලකුත් අරං එලියට බැහැලා පොළඟාව එළොව යැව්වා.එතකොට තමයි මට හරියටම සිහිය කල්පනාව ආවේ.ඒ ත්‍රී වීල් එකේ හිටපු මල්ලි මාව ත්‍රී වීල් එකෙන්ම චමරියට ගෙනත් බැස්සුවා.මං සල්ලි දුන්නත් හයර් එකවත් ගත්තේ නෑ.ඒ පැත්තේ ත්‍රී වීල්වල සමහර අය එහෙම ලී පොල්ලක් අරගෙන යනවා.ඒ ඉතින් පොලොන්ගුන්ට වැඩේ දෙන්නම තමා.ඒ මල්ලි එහෙ ඉන්නකලුත් දැනටත් මගේ හොදම යාළුවෙක්.මිනිහ සම්බන්ද රසකතා ටිකකුත් ඉස්සරහට ලියන්නම්.හැබැයි ඒ මෑන්ස් ගෙන් අහලා තමයි හොඳේ.

පයින් යන එක වෙලාව යන වැඩක් වගේම මේ වගේ අවධානමත් වැඩි නිසා මම ඊට දවස් දෙක තුනකට පස්සේ පුෂ් බයිසිකලයක් ගත්තා.අතේ සල්ලි එච්චර නොතිබුණු නිසා කඩේට සල්ලි දුන්නෙත් දෙපාරකට.මගේ පලවෙනි වාහනේ වුනු බයිසිකලේ ගැන වෙනම දවසක ලියන්නම්.මං එහෙං එනකොට මගේ බඩු බාහිරාදිය ඔක්කොම ගෙනාවත් බයිසිකලේ ගේන්න බැරිවුනා.මට ඒ ගැන තියෙන්නේ අදටත් දුකක්.මං අන්තිමට එහේ ගිය වෙලාවෙත් බයිසිකලේ චමරියේ තිබුනා.දැන්නම් තියෙද දන්නේ නෑ.

මට ඊළඟ සිද්දිය වුනේ බයිසිකලේ යද්දීම තමා.වැඩ ඇරිලා බයිසිකලෙන් චමරියට එද්දී කෝල් එකක් ආවා.බයිසිකලේ ඉදගෙනම කකුලක් බිම තියලා කෝල් එක ආන්සර් කරනකොටම එක පාරටම කකුලට මොකක්ද "ටොක්" ගාලා වැදුනා.බලනකොටම පොළොන් පැටියෙක් කකුල මුල.එදා වෙලාවට සපත්තු දාගෙන හිටපු නිසා ජීවිතේ බේරුනා.ඒත් ඉතින් ලොකු පොළන්ගේක් වුනානම් සෙත්ත පෝච්චි තමා.දෂ්ට කරාට කකුලට වැදිලා තිබුනේ නෑ.සපත්තුවේ යන්තම් හීරිලා වගේ තිබුනා.

මගේ ජීවිතේ වාසනාවන්තම සිද්දියක් ගැන තමයි ඊලගට කියන්නේ.ඇත්තටම එදා මම කොහොම බේරුනාද කියලා අදටත් මට හිතාගන්න බෑ.එදා සිකුරාදා දවසක්.ඒ සතියේ සෙනසුරාදා මට වැඩ වැටිලා තිබ්බ නිසා මම විතරයි චමරියේ හිටියේ.අනිත් අය ගෙදර ගිහිං.අපේ චමරියේ වතුර ටැංකියේ බෝල් වෑල්ව් එකක් නෑ.ඒක නිසා ටැංකිය පිරවුනාට පස්සේ මීටරේ ගාවින් කරාමේ වහන්න ඕන.මං එද්දී මීටරේ ගාවින් කරාමේ ඇරගෙනම ගෙට ආවේ.ඇවිත් ඇගපත හෝදාගෙන ටී වී බලනකොට ටැංකිය පිරිලා වතුට වැටෙන සද්දේ ආවා.මේ වෙනකොට හවස 6.30ට විතර ඇති.යාන්තමට තමයි එලිය තිබ්බේ.වතුර කරාමේ වහන්න මම චමරියේ දොරත් ඇරගෙනම එලියට බැස්සා.මීටරේ තියෙන්නේ ගේට්ටුව ගාව.චමරියේ ඉදන් මීටර් 15 - 20 විතර දුරින්.හුඩ් එක යට තියෙන එළියත් එතෙන්ට වැටෙන්නේ යාන්තමට.මම ඇවිත් පාත්වෙලා කරාමේ වහලා ආපහු යන්න හැරුනා.ස්....ස්...ස්...ගාලා වතුර කරාමේ ගාවින් සද්දයක් ආවා.මං හිතුවා කරාමේ හරියට වැහිලා නැතිව වතුර ලීක්‌ වෙනවා තමයි කියලා.මම ආපහු හැරිලා කරාමේ තියෙන තැනට අත දැම්මා...බුදු අම්මේ...මගේ අතට හීතලට අහුවුනේ පොළඟාගේ ඇඟ.මම ආපහු අත ගසලා දාලා දිව්වේ කොහොමද කියලා මටම මතක නැහැ.මට කොහොම හරි ආපහු හොද කල්පනාව එනකොට මම චමරිය ඇතුලේ සැටිය උඩ.

ඉස්සෙල්ලම බැලුවේ පොළඟා දෂ්ට කරාද කියලා.දෙය්යන්ගේ පිහිටෙන් එහෙම වෙලා නෑ.මට තාමත් හිතාගන්න බෑ එහෙම වුනේ කොහොමද කියලා.මං හිතන්නේ ඌ දෂ්ට කරාට වැදිලා තියෙන්නේ වතුර මීටරේට වෙන්න ඕන.ඒක තමයි මට හිතාගන්න පුළුවන් එකම දේ.මං කලින් වතුර මීටරේ වහද්දි තමයි ඌ එතනට එන්න ඇත්තේ.ස්..ස්..ස්..ගාලා වතුර ලීක්වෙනවා වගේ මට ඇහුනේ ඌ පිම්බපු සද්දේ.මම දොර අරින්නේ නැතිව ජනේලේ ඇරලා ගේට්ටුව දිහාට ටෝච් එක ගහලා බැලුවා.මූ ඉන්නවා තාමත් එතන.සෙරෙප්පු දෙකත් මගේ අතේ තිබුණු ටී වී එකේ රිමෝට් එකත් තාම වතුර මීටරේ ගාව බිම.පහුවෙනිදා උදේ තමයි ඒ දෙක ගන්න ගියේ.මිනිහෙක්ගේ අඩ්රිනලින් හෝමෝනේ වැඩකරන හැටි මං එදා තමයි හොදටම අත්දැක්කේ....හප්පේ මතක වෙද්දීත් මයිල් ස්මයිල් වෙනවා.....
අදට ඇතිනේ...තව කතා ඉස්සරහට...

ටටා...