සැන්ඩි දූපත.....

මිනිසුන්ව ඉපදුනු අපි හැමටම සිහින ඇත්තේය.....කුඩා කල කෙනෙකු ලොකුමහත්වී දොස්තර කෙනෙකු වන්නට සිහින දකින අතර තවකෙකුට ඇත්තේ ඉංජිනේරුවකු වීමේ සිහිනයකි..කුඩාකල පටන්ම මා සතුව පවතී සිහිනය වුනේ කවදා කෙසේ හෝ මේ කරදිය වළල්ලෙන් එපිට රටකට පය ගැසීමේ සිහිනයයි....දිගුකාලයකට නැතත් කෙටි සංචාරයකට හෝ පිටරටකට යමියි මා අදිටන් කරගෙන සිටියෙමි.නොබෝ දිනකින්ම මා හට ඒ සඳහා අවස්තාවක් ලැබුණු අතර එය තායිලන්ත සංචාරයක් විය...මගේ සංචාරය ගැන ඇසු මගේ බොක්කේ ප්රෙන්තෙක්ද මගේ ගමනට සෙට්විය...මෙය කියවන ඔබ සැම ඔහු නොහඳුනන නිසා අපි ඔහු සමන් යයි නම්කරමු...

සමනුත්  මමත් සංචාරය සඳහා පිටත්ව යාමට කටුනායක ගුවන් තොටුපොළට පැමිණි අතර නියමිත වෙලාවටම ගුවන් යානය පිටත්විය.මගෙ මෙන්ම සමන්ගේද මුල්ම ගුවන්ගමන මෙය වූ බැවින් අපි දෙදෙනා බෙල්ල හරෝගෙන ගුවන් යානයේ වීදුරුවෙන් පෙනෙන දර්සන බලමින් උන්නෙමු.ගුවන් යානයේ සේවයේ නියුතු ලස්සන ගෑනුලමයෙක් ඉඳහිට කතාකොට කෑම ටිකක් බීම ටිකක් දීමක් හැර විශේෂිත කිසිවක් සිදුනොවීය.මේ මුලුකාලයම සමනා කලේ FB එකේ ස්ටේටස් දැමීමත් ඒ මේ අතට ෆෝන් එක හරව හරවා ෆොටෝ ගැනීමත් පමණි.බොන්නට දුන් වයින් වීදුරුවද මේ යෝධයා එක එක පැත්තට හරව හරවා ෆොටෝ ගත්තේ FB එකේ දාන්නය.එහෙත් ටික වෙලාවකින් යානයේ ඇතිවූ දරුණු ගැස්මක් සමග මගීන් විලාප නගන්නට විය.ටික වෙලාවකින් ගැස්ම තරමක් අඩුවූ නමුත් සම්පුර්ණයෙන් නැවතුනේ නැත.ඒ සමගම ගුවන්යානයේ ශබ්ද විකාශන යන්ත්‍රයෙන් ගුවන් නියමුවාගේ හඬ නැගී ආවේය.

"හිතවත් මගීනි,අපගේ යානයේ එන්ජින් දෙකම ක්‍රියා විරහිතවී තිබෙනවා මේ අවස්තාවේදී.අපි දැන් ගමන්ගන්නේ අන්දමන් දූපත්වලට ඉහලින් ,ඒ නිසා අපි ලගම ඇති ගුවන් තොටුපොළට යානය ගෙනයන්න උපරිම උත්සාහය දරනවා.ඒ නිසා  ඔබේ ජීවිතාරක්ෂක ජැකට්ටු පලඳගන්නා මෙන් කාරුනිකව ඉල්ලා සිටිනවා"

ඒ  සමගම යානය නැවතත් තදින් ගැස්සෙන්නට වුනු අතර මගේ ඔලුව ඉදිරි අසුනේ වදිනවා මට මතකය.ඉන්පසු මට සිහි නැතිවුවා විය යුතුය......
මුහුදු  ලිහිණියන්ගේ හඬින් මා අවදිවුනෙමි.එක්වරම මට ඉන්නා තැන ගැන සිහියක් නොමැතිවිය.තැඹිලි පැහැති ජීවිතාරක්ෂක බෝට්ටුවක මමත් සමනත් තවත් චීනෙක් වැනි එකෙකුත්  වුන්නෙමු.ගුවන්යානයේ ගමන ගැනත් අවසන් මොහොත ගැනත් මට සිහියට එන්නටවිය.නැගිට ගැනීමට පණක් නැතත් සමන් ගාවට බඩගාගෙන ගිය මා බෝට්ටුවේ රැස්වී තිබු වතුර ටිකක් ඉස ඔහු ඇහැරවීමට උත්සාහ ගත්තෙමි.මුලින් මලාක් මෙන්වුන් සමනා දෙතුන්වරක් තට්ටු දාන විට සිහියට ආවේය.

මොකක්ද  හු.....  වුනේ?

අනේ  මන්දා බං මටත් හිතාගන්න බෑ.ප්ලේන් එක මූදට පාත්කරාට පස්සේ මටත් සිහිය නැතිවුනා...අපි කොහොමද බං මේකට ගොඩ වුනේ.....කවුරුහරි උස්සලා දාන්නතිනේ....

බඩගාගෙනම  චීනා ලඟට ගිය සමන්....

ඒ  බං...මු මැරිලද කොහෙද බං....මේ....මුගේ කකුලක් ඇඟේන්ම ගැලවිලා ගිහින් බං....ලේ ගිහින්ම මු මැරිලා....

අඩෝ  ... මේ මේකව මූදට දාමු...අපිට බඩිගින්න වැඩිවුනොත් මුගේ මස් කන්න හිතේවි.... මොකෙක්ගේ මස් කෑවත් චීනේක්ගේ මස්නම් කන්න බෑ ලොවෙත්.....

මාත්  සමනාත් එකතුවී චීනා මූදට ඇද දැම්මෙමු.දිවා කල වූ බැවින් ජීවිතාරක්ෂක බෝට්ටුවේ වහල කෑල්ල යටට රිංගාගත් අපි එහි වුන්නෙමු.හවස්වීමත් සමගම මුහුද පුදුමලෙස නිසන්සලවුණු අතර එක්වරම ඒ නිසසල බව බිඳගෙන මහා කුණාටුවක් බිරුසන් දෙන්නට විය.කුණාටුවට අහුවුණු අපේ බෝට්ටුව පිහාට්ටක් මෙන් ඒ මේ අත විසිවිය.

සමනෝ....මක්කාවුනත් හයියෙන් බෝට්ටුව අල්ලාගෙන හිටපියෝ......

කුණාටුවත සමග බොහොවේලා පොරබැදු අපි තවදුරටත් එය දරාගනු බැරිව නින්දට වැටෙන්නට ඇත.නැවතත් සිහිය එනවිට මා සිටියේ මුදු වැල්ලක් සිපගනිමිනි.නැගිට ගැනීමට උත්සාහකලත් මා ඇද වැටුනේ අධික තෙහෙට්ටුවෙනි.වටපිට බලනවිට ඈතින් මා දෙසට එන රුවක් පෙනුනි.විගසින් මා නොදන්නා දූපතක සිටින බවත් මේ එන්නේ මිනීමස්කන වනචාරියකු වියහැකි බවත් මගේ මොලය මගේ ඉන්ද්‍රියන්ට දැනුම් දුන්නේය...මොලය දුන් පණිවිඩය ඉන්ද්‍රියන්ට ලැබුණු නමුත් අතපය අධික වෙහෙස නිසාම වැඩකිරීම ප්‍රතික්ෂේප කලෝය.මරණය බලාපොරොත්තුවෙන් මා ඇස් පියාගතිමි....

මේ...මේ....නැගිටපන් වද නොදී.... ඒ සමනාගේ හඬය....

අඩේ උඹද බං....මං බයවුනා බං...අපි මේ කොහෙද ඉන්නේ බං....

ඉන්නේ කොහෙදනම් කියන්න දන්නේ නෑ....මේක දූපතක් වගේ...

අඩේ වතුර ටිකක් නැද්ද බං.....

ඒක තමයි මං මේ ඇවිදලා බැලුවේ.....ම්හු ....දූපතේ වතුරනම් නෑ වගේ....
මං බෝට්ටුවේ තිබ්බ වතුරටික බිව්වා බොට සිහිය නැතිනිසා.....

තොගේ අම්....... බල්ලෝ....මටත් වතුර ටිකක් තියන්නේපයි....

ඕවා දැන් කතාකරලා වැඩක් නෑ...අර දැක්කනේ බෝට්ටුවෙන් ගන්න දෙයක් නෑ...කවුරුහරි අපිව හොයාගන්නකන් මේකේ තමා ඉන්න වෙන්නේ...අමාරුවෙන් හරි නැගිටලා වරෙන් වතුර ටිකක් කෑම ටිකක් හොයාගන්න යන්න.....

ඉතා අමාරුවෙන් වුවද නැගිටගත් මා සමනාගේ උදව්වද ඇතිව දූපතේ ඇවිද්දෙමි.බොහෝ වේලාවක් ඇවිද්දද වතුර හොයාගැනීමට බැරිවිය...

මේ දූපතේ වතුරනම් නෑ වගේ බං...අපිට මැරෙන්න තමා වෙන්නේ...බලහන්කො පොල් ගහක්වත් නැහැනේ.....

ඒ වුනාට බලහන්කො මේ මොනවද මේ දූපතේ තියෙන ගස් ජාතිය....අපි ජීවිතේට දැකලා නැහැනේ...නිකං පුවක්ගස්වාගේ....ඒ වුනාට පොල්ගෙඩි වගේ ගෙඩි තියෙන්නේ....ඒවායේ වතුර තියෙද්ද දන්නේ නැහැනේ බං...ගහකට නැගලා ගෙඩියක් දෙකක් කඩපන්කෝ....

අම්මෝ....මටනම් බැහැ...කවුද්දන්නේ ඕවා වහවෙන්නත් පුළුවන්....

මේ සමනෝ...මගෙන් කුණුහබ්බ නාහ කඩපිය ගෙඩියක් දෙකක්...වතුර නැතිවුනොත් අපි කොහොමත් මැරෙනවානේ....

ගහකට නැගී සමන් ගෙඩි දෙකක් කැඩුවේය.ඉන්පසු සාක්කුවේ තිබු පැනපිහියෙන් ගෙඩිය සිදුරුකළ සමනා ඒක මට දික්කළේය.....

"බොට ගහට නැගලා මහන්සිත් ඇතිනේ බං...සමනෝ...උඹම බීපං ඕක"

අනේ අම්මේ...උඹේ සත්තකරුනාව.....ඔනෙකක් වෙද්දෙන් ඕන් මං බිව්වා....මැරුනොත් අපේ ගෙදරට කියපන්.....

කටේ තියාගෙන උගුරක්‌ බිව් සමනා....

තුහ් ...මේ මොන ජරාවක්ද බං...

ඇයි මොකෝ....

මේකේ වතුරනෙමේ තියෙන්නේ..මේ බීල බලහන්...අනේ මන්දා නිකං පුරුදු රහකුත් දැනෙනවා.....

කෝ බලන්න.....මාත් උගුරක්‌ බීමි...දියරය ගලනාලය පුච්චාගෙන ආමාසේට බැස්සේය....

යකෝව්.....මේ.... විස්කිනේ.....

මොකා....කෝ දියන් බලන්න... සමනාද උගුරක්‌ බිව්වේය.....

ඇඩෝව්...සිරාවට....මට එකපාර අඳුනගන්න බැරිවුනා...අපි ජීවිතේට සැන්ඩි නැතුව අමුවෙන් ගහන්නේ නැහැනේ....යකෝ මේ ගෙඩියේ තියෙන්නේ නිකං RED LABEL වගේ නේ....

ඒකනේ බං....මේ තව ගෙඩි දෙකක් කඩපන්....

ඒ ගහ උස වැඩී....මේ ගහෙන් කඩපන්....

සමනා තවත් ගහකට බඩගෑවේය.එයින් ගෙඩියක් බිව් මා.....මේ මේ ගහේ තියෙන්නේ ඔරිජිනල් GALLERY නේ බං.....

දූපතේ තිබු ගස් සියල්ලෙහිම ගෙඩිවල තිබුනේ එක එක ජාතියේ මද්‍යසාර වුනු අතර අපි ඊළඟ සති දෙකම ගතකලේ දූපතේ තිබුණු ගස් වර්ග කොට නම් කිරීමටය....අපට එසේ කිරීමට වුනේ....BLACK LABEL,VAT 69,GOLD LABEL,CHIVAS REGAL,ABSOLUTE VODKA වැනි ගස් අතරතුර ඉඳහිට කසිප්පු,කරිඤඤන් ගස්ද පිහිටා තිබීම හේතුවෙනි..එමෙන්ම COKE  සහ SODA ගස්ද පිහිටා තිබුණි.වැඩිපුර තිබුනේ එවැනි ගස් බැවින් අපි අපේ දූපත "සැන්ඩි දූපත" ලෙස නම්කලෙමු.

අපේ පානීය ගැටලුව මෙසේ විසඳුනු අතර අපට කෑමටනම් තිබුනේ අඩුවෙනි.දූපතේ තිබුනු පඳුරුවල FRENCH FRIES සහ සොසේජස් හැදුනු අතර වඩාත් වැදගත් දේ වුයේ ඒවා තෙලෙන් බැද සකස්කළ ආකාරයටම ගස්වල සෑදීමය.

කෑම බීම ප්‍රශ්නය විසඳුනු කල අපිට තිබුනු වෙනත් ප්‍රශ්න නොසැලකිය හැකිතරම් විය.මුදේ හොඳහැටි නාගෙන BLACK LABEL ගෙඩියක් ගසා FRENCH FRIES අහුරක් කටේ දාගෙන වැල්ලේ ඇලවුණු විට දිවියලෝකේ ගියා හා සමාන විය.මෙසේ සති දෙක තුනක්ම ගෙවී ගියේය.
අපේ දිනපතා ජීවන චක්‍රය එකලෙසම ගෙවී ගියේය.

දිනක් මා හොඳ හැටි මුදේ නා ගොඩට එනවිට සමනා කම්මුලේ අතගහගෙන මහත් සෝකයෙන් යුතුව ඉන්නා හැටි මට පෙනුනි.

මොකෝ.....ඊයේ රෑ පොඩ්ඩක් වැඩිවුනානේ...කොහෙද තෝ අමුවෙන්ම VODKA ගෙඩි දෙකක්ම ගැහුවනෙ...මං කීවේ සමනා කබරයා දැමු වමනේ ගොඩක් වැල්ලෙන් වසන අතරතුරේය....

එහෙම එකක් නෙවේ බං.....දැන් අමුවෙන්ම ගහලා ඇඟත් හුරුවෙලා තියෙන්නේ....

එහෙනම් මොකෝ බං සමනෝ.....බොට ගෙදර මතක්වුනානේ.....මක්කා කොරන්නද බං....හැමදේම හොඳ පැත්ත දකින්න පුරුදුවෙයන්....බලහන් අපි මේ WHISKY ගහන විදිහට WHISKY ගහන්නනම් අපේ තාත්තලා ඇමතිකෙනෙක්වුනත් පුලුවන්ද බං....

ඒ වුනාට වැඩක් නෑ බං.....

ඒ මොකෝ සමනෝ.....

කොච්චර වටින ජාති බිව්වත් වැඩක් තියේද බං...බීපුවා ගැන පම්පෝරි ගහන්න එකෙක්වත් නැතුව.....අඩුම ගානේ බොන වෙලාවට ෆොටෝ ටිකක් අරගෙන FB එකේ ස්ටේටස් එකක්වත් දාන්නතුව බොන බීමෙන් ඇති පලේ මොකක්ද බං.....